szlak warszawski
- Cytadela WarszawskaSkazancow 25

- Mieszkanie Aleksandry SzczerbińskiejMińska 25

- Katedra Św JanaŚwiętojańska 8

- Pałac BorchówMiodowa 17-19

- Kawiarnia LoursMiodowa 12

- Zamek Królewskipl. Zamkowy 1

- Teatr Wielkipl. Teatralny 1

- Pałac NamiestnikowskiKrakowskie Przedmieście 46-48

- Hotel BristolKrakowskie Przedmieście 42-44

- Hotel EuropejskiKrakowskie Przedmieście 13

- Hotel BruehlowskiFredry 12

- Budynek Sztabu Generalnegopl. Saski

- Pałac Kronenbergapl. Małachowskiego 4 róg Królewskiej

- Hotel FrancuskiMarszalkowska 146

- Kawiarnia Mała ZiemiańskaMazowiecka 12

- Komisja Wojskowa TRSMazowiecka 11

- Budynek Stowarzyszenia TechnikówCzackiego 3-5

- Spotkanie z Prezydentem Wojciechowskimmost Poniatowskiego

- Sklep IgnatowskiegoNowy Świat 58

- Pensjonat Sióstr RomanównychMoniuszki 2a

- Pensjonat pani Jaksa-KwiatkowskiejSienkiewicza 3

- Siedziba Komendy Głównej POWSzpitalna 1, róg Zgoda 2

- Dworzec Warszawsko-WiedeńskiMarszałkowska róg Al. Jerozolimskich

- Lokal SamokształceniaWspólna

- Pałac BranickichFrascati 22

- Teatrzyk AleksandrynaMokotowska 73, róg pl Trzech Krzyży

- Kamienica DietzowMokotowska 50

- Sejm Rzeczypospolitej PolskiejWiejska 4-6-8

- Kamienica PróchnickichKoszykowa 70

- Gimnazjum ŻeńskieBiałobrzeska 44

- Mieszkanie Michała Sokolnickiego Polna 46, róg Jaworzyńskiej

- Ministerstwo Spraw Wojskowych6 sierpnia – obecnie Wyzwolenia

- Mieszkanie WędrowskichSłużewska 5

- Park Ujazdowskialeja Róż

- Generalny Inspektor Sił Zbrojnychal. Ujazdowskie 5

- DefiladyPola Mokotowskie

- BelwederBelwederska 54-56

- Koszary I Pułku Szwoleżerów29 listopada 1

- Domek MagdeburskiŁazienki Królewskie

szlak warszawski
Pensjonat Sióstr Romanównych
Miejsce trzydniowego pobytu po przyjeździe z Magdeburga
Po powrocie z twierdzy magdeburskiej Piłsudski zamieszkał w dniach 10-13 listopada 1918 r., na szóstym piętrze, w pensjonacie prowadzonym przez siostry Halinę, Wandę i Marię Roma-nówny Romanówny, członkinie POW. Wiadomość o przyjeździe Komendanta szybko roze-szła się po mieście i pod pensjonatem zgromadził się tłum warszawiaków domagający się przemówienia Komendanta. Piłsudski w końcu wyszedł na balkon i powiedział tylko kilka słów „Obywatele! Warszawa wita mnie po raz trzeci. Wierzę, że zobaczymy się niejednokrot-nie w szczęśliwszych jeszcze warunkach. Zawsze służyłem i służyć będę życiem swoim, krwią ojczyźnie i ludowi polskiemu. Witam was krótko, gdyż jestem przeziębiony – bolą mnie gardło i piersi.”
Wśród wielu delegacji i osób, które się tu zjawiły należy wymienić szefa Sztabu Generalnego powołanego jeszcze przez Radę Regencyjną gen. Tadeusza Rozwadowskiego oraz wicemini-stra wojny płk. Jana Wroczyńskiego. Rozmowa dotyczyła struktury i organizacji powstających oddziałów i planowania działań w związku z obecnością Niemców. O północy przybyła dele-gacja niemieckiej Centralnej Rady Żołnierskiej, którą przyjął w obecności Sosnkowskiego. Niemcy oświadczyli, że zwracają się do niego jako do żołnierza przyjaciela. Gotowi są ustąpić, jeśli będą mieli zagwarantowany swobodny przejazd do Niemiec. Piłsudski po dwugodzinnej dyskusji postawił warunki: wydanie broni, lokomotyw i wagonów oraz niemieckiej łączności telegraficznej i telefonicznej.
W latach 20. wmurowano tablice pamiątkową z płaskorzeźbą orła i panopliami. Budynek nie przetrwał wojny. Po 1950 r. w tym miejscu postawiono budynek Telewizji Polskiej. Po 1989 r. na jego fasadę powróciła tablica poświęcona pobytowi Józefa Piłsudskiego.
Wśród wielu delegacji i osób, które się tu zjawiły należy wymienić szefa Sztabu Generalnego powołanego jeszcze przez Radę Regencyjną gen. Tadeusza Rozwadowskiego oraz wicemini-stra wojny płk. Jana Wroczyńskiego. Rozmowa dotyczyła struktury i organizacji powstających oddziałów i planowania działań w związku z obecnością Niemców. O północy przybyła dele-gacja niemieckiej Centralnej Rady Żołnierskiej, którą przyjął w obecności Sosnkowskiego. Niemcy oświadczyli, że zwracają się do niego jako do żołnierza przyjaciela. Gotowi są ustąpić, jeśli będą mieli zagwarantowany swobodny przejazd do Niemiec. Piłsudski po dwugodzinnej dyskusji postawił warunki: wydanie broni, lokomotyw i wagonów oraz niemieckiej łączności telegraficznej i telefonicznej.
W latach 20. wmurowano tablice pamiątkową z płaskorzeźbą orła i panopliami. Budynek nie przetrwał wojny. Po 1950 r. w tym miejscu postawiono budynek Telewizji Polskiej. Po 1989 r. na jego fasadę powróciła tablica poświęcona pobytowi Józefa Piłsudskiego.

