Pałac Kronenberga
English: Kronenberg Palace in Warsaw. The palace was built between 1868-71 by Bolesław Paweł Podczaszyński according to design by Georg Friedrich Heinrich Hitzig. The facade was adorned with sculptures by Leonard Marconi. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data około 1880
Źródło Dobrosław Kobielski (1982). Warszawa na fotografiach z XIX wieku (Warsaw in 19th century photography). KAW [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
Neobarokowe schody w Pałacu Kronenberga
English: Neo-baroque style staircase of the Kronenberg Palace in Warsaw. The stairs were made of white Carrara marble, the walls were covered with cherry marbelization by a renowned stucco decorator Detoma. The interior was adorned with mirrors, lamps of gilded bronze, sculptures and paintings. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data przed 1939
Źródło Tadeusz Stefan Jaroszewski (1972). Dzieje pałacu Kronenberga (History of the Kronenberg Palace). Warsaw [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
Pałac Kronenberga
English: Kronenberg Palace in Warsaw. The palace was built between 1868-71 by Bolesław Paweł Podczaszyński according to design by Georg Friedrich Heinrich Hitzig. The facade was adorned with sculptures by Leonard Marconi. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data około 1880
Źródło Dobrosław Kobielski (1982). Warszawa na fotografiach z XIX wieku (Warsaw in 19th century photography). KAW [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
Neobarokowe schody w Pałacu Kronenberga
English: Neo-baroque style staircase of the Kronenberg Palace in Warsaw. The stairs were made of white Carrara marble, the walls were covered with cherry marbelization by a renowned stucco decorator Detoma. The interior was adorned with mirrors, lamps of gilded bronze, sculptures and paintings. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data przed 1939
Źródło Tadeusz Stefan Jaroszewski (1972). Dzieje pałacu Kronenberga (History of the Kronenberg Palace). Warsaw [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
szlak warszawski
- Cytadela WarszawskaSkazancow 25
- Mieszkanie Aleksandry SzczerbińskiejMińska 25
- Katedra Św JanaŚwiętojańska 8
- Pałac BorchówMiodowa 17-19
- Kawiarnia LoursMiodowa 12
- Zamek Królewskipl. Zamkowy 1
- Teatr Wielkipl. Teatralny 1
- Pałac NamiestnikowskiKrakowskie Przedmieście 46-48
- Hotel BristolKrakowskie Przedmieście 42-44
- Hotel EuropejskiKrakowskie Przedmieście 13
- Hotel BruehlowskiFredry 12
- Budynek Sztabu Generalnegopl. Saski
- Pałac Kronenbergapl. Małachowskiego 4 róg Królewskiej
- Hotel FrancuskiMarszalkowska 146
- Kawiarnia Mała ZiemiańskaMazowiecka 12
- Komisja Wojskowa TRSMazowiecka 11
- Budynek Stowarzyszenia TechnikówCzackiego 3-5
- Spotkanie z Prezydentem Wojciechowskimmost Poniatowskiego
- Sklep IgnatowskiegoNowy Świat 58
- Pensjonat Sióstr RomanównychMoniuszki 2a
- Pensjonat pani Jaksa-KwiatkowskiejSienkiewicza 3
- Siedziba Komendy Głównej POWSzpitalna 1, róg Zgoda 2
- Dworzec Warszawsko-WiedeńskiMarszałkowska róg Al. Jerozolimskich
- Lokal SamokształceniaWspólna
- Pałac BranickichFrascati 22
- Teatrzyk AleksandrynaMokotowska 73, róg pl Trzech Krzyży
- Kamienica DietzowMokotowska 50
- Sejm Rzeczypospolitej PolskiejWiejska 4-6-8
- Kamienica PróchnickichKoszykowa 70
- Gimnazjum ŻeńskieBiałobrzeska 44
- Mieszkanie Michała Sokolnickiego Polna 46, róg Jaworzyńskiej
- Ministerstwo Spraw Wojskowych6 sierpnia – obecnie Wyzwolenia
- Mieszkanie WędrowskichSłużewska 5
- Park Ujazdowskialeja Róż
- Generalny Inspektor Sił Zbrojnychal. Ujazdowskie 5
- DefiladyPola Mokotowskie
- BelwederBelwederska 54-56
- Koszary I Pułku Szwoleżerów29 listopada 1
- Domek MagdeburskiŁazienki Królewskie
szlak warszawski
Pałac Kronenberga
Główna siedziba Tymczasowej Rady Stanu
W oficynach budynku znajdowała się główna siedziba Tymczasowej Rady Stanu w skład któ-rej Józef Piłsudski wszedł 11 stycznia 1917 r., pełniąc m.in. funkcję przewodniczącego Komi-sji Wojskowej i członka Wydziału Wykonawczego. 13 listopada 1918 r. Piłsudski prowadził tu rozmowy z politykami i Ignacym Daszyńskim, premierem rządu w Lublinie. Zniszczony w kampanii wrześniowej 1939 r., ostatecznie rozebrany w latach 1961-1962.