Pałac Kronenberga
English: Kronenberg Palace in Warsaw. The palace was built between 1868-71 by Bolesław Paweł Podczaszyński according to design by Georg Friedrich Heinrich Hitzig. The facade was adorned with sculptures by Leonard Marconi. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data około 1880
Źródło Dobrosław Kobielski (1982). Warszawa na fotografiach z XIX wieku (Warsaw in 19th century photography). KAW [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
Neobarokowe schody w Pałacu Kronenberga
English: Neo-baroque style staircase of the Kronenberg Palace in Warsaw. The stairs were made of white Carrara marble, the walls were covered with cherry marbelization by a renowned stucco decorator Detoma. The interior was adorned with mirrors, lamps of gilded bronze, sculptures and paintings. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data przed 1939
Źródło Tadeusz Stefan Jaroszewski (1972). Dzieje pałacu Kronenberga (History of the Kronenberg Palace). Warsaw [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
Pałac Kronenberga
English: Kronenberg Palace in Warsaw. The palace was built between 1868-71 by Bolesław Paweł Podczaszyński according to design by Georg Friedrich Heinrich Hitzig. The facade was adorned with sculptures by Leonard Marconi. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data około 1880
Źródło Dobrosław Kobielski (1982). Warszawa na fotografiach z XIX wieku (Warsaw in 19th century photography). KAW [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
Neobarokowe schody w Pałacu Kronenberga
English: Neo-baroque style staircase of the Kronenberg Palace in Warsaw. The stairs were made of white Carrara marble, the walls were covered with cherry marbelization by a renowned stucco decorator Detoma. The interior was adorned with mirrors, lamps of gilded bronze, sculptures and paintings. Burned down in September 1939 as a result of severe aerial bombardment by the Germans (incendiary bombing).[1]
Data przed 1939
Źródło Tadeusz Stefan Jaroszewski (1972). Dzieje pałacu Kronenberga (History of the Kronenberg Palace). Warsaw [1]
Autor nieznanywikidata:Q4233718
szlak warszawski
- Cytadela WarszawskaSkazancow 25

- Mieszkanie Aleksandry SzczerbińskiejMińska 25

- Katedra Św JanaŚwiętojańska 8

- Pałac BorchówMiodowa 17-19

- Kawiarnia LoursMiodowa 12

- Zamek Królewskipl. Zamkowy 1

- Teatr Wielkipl. Teatralny 1

- Pałac NamiestnikowskiKrakowskie Przedmieście 46-48

- Hotel BristolKrakowskie Przedmieście 42-44

- Hotel EuropejskiKrakowskie Przedmieście 13

- Hotel BruehlowskiFredry 12

- Budynek Sztabu Generalnegopl. Saski

- Pałac Kronenbergapl. Małachowskiego 4 róg Królewskiej

- Hotel FrancuskiMarszalkowska 146

- Kawiarnia Mała ZiemiańskaMazowiecka 12

- Komisja Wojskowa TRSMazowiecka 11

- Budynek Stowarzyszenia TechnikówCzackiego 3-5

- Spotkanie z Prezydentem Wojciechowskimmost Poniatowskiego

- Sklep IgnatowskiegoNowy Świat 58

- Pensjonat Sióstr RomanównychMoniuszki 2a

- Pensjonat pani Jaksa-KwiatkowskiejSienkiewicza 3

- Siedziba Komendy Głównej POWSzpitalna 1, róg Zgoda 2

- Dworzec Warszawsko-WiedeńskiMarszałkowska róg Al. Jerozolimskich

- Lokal SamokształceniaWspólna

- Pałac BranickichFrascati 22

- Teatrzyk AleksandrynaMokotowska 73, róg pl Trzech Krzyży

- Kamienica DietzowMokotowska 50

- Sejm Rzeczypospolitej PolskiejWiejska 4-6-8

- Kamienica PróchnickichKoszykowa 70

- Gimnazjum ŻeńskieBiałobrzeska 44

- Mieszkanie Michała Sokolnickiego Polna 46, róg Jaworzyńskiej

- Ministerstwo Spraw Wojskowych6 sierpnia – obecnie Wyzwolenia

- Mieszkanie WędrowskichSłużewska 5

- Park Ujazdowskialeja Róż

- Generalny Inspektor Sił Zbrojnychal. Ujazdowskie 5

- DefiladyPola Mokotowskie

- BelwederBelwederska 54-56

- Koszary I Pułku Szwoleżerów29 listopada 1

- Domek MagdeburskiŁazienki Królewskie

szlak warszawski
Pałac Kronenberga
Główna siedziba Tymczasowej Rady Stanu
W oficynach budynku znajdowała się główna siedziba Tymczasowej Rady Stanu w skład któ-rej Józef Piłsudski wszedł 11 stycznia 1917 r., pełniąc m.in. funkcję przewodniczącego Komi-sji Wojskowej i członka Wydziału Wykonawczego. 13 listopada 1918 r. Piłsudski prowadził tu rozmowy z politykami i Ignacym Daszyńskim, premierem rządu w Lublinie. Zniszczony w kampanii wrześniowej 1939 r., ostatecznie rozebrany w latach 1961-1962.

